[ Pobierz całość w formacie PDF ]
optymistyczni. Taki dobry nastrój może stymulować Państwa percepcję pozazmysłową i uczyni wasze normalne
uzdolnienia bardziej skutecznymi.
Znajdziecie Państwo niezliczone sfery życia codziennego, w których tylko częściowe zastosowanie percepcji
pozazmysłowej może uczynić Państwa wysiłki owocniejszymi (wasze działania wypadną lepiej, a uzdolnienia się
uwidocznią). Percepcja pozazmysłową jest bez wątpienia cenną, pożądaną zdolnością. Nasze zadanie polega teraz na
jej rozwinięciu; musimy nauczyć się korzystać z niej w każdej sytuacji. Pomoże nam w tym wiedza, którą do tej pory
zgromadziliśmy o pp.
wiczenie:
Proszę sporządzić listę sytuacji z ostatnich kilku dni, w których percepcja pozazmysłową mogłaby pomóc w Państwa
życiu osobistym.
Proszę sporządzić listę możliwego zastosowania pp w codziennym życiu.
ROZDZIAA 3
Hipnoza
Szczególny stan umysłu ale jaki?
Wiemy już, że pp aktywizuje się w szczególnym, odmiennym stanie umysłu, który różni się od normalnego stanu
czuwania. Ten ważny fakt rozpoznano bardzo dawno temu. Już 2300 lat temu Platon pisał (Phaidros), że gdy człowiek
ma pełną świadomość, to nie ma wtedy prawdziwej lub inspirowanej intuicji; pojawia się ona raczej wtedy, gdy siła umysłu
skrępowana jest snem lub chorobą.
Nie jest łatwo opisać stan ducha, który prowadzi do pp. Nasz zasób słownictwa wydaje się do tego celu niewystarczający.
Najlepszą charakterystykę dał chyba Upton Sinclair: Tłumicie Państwo umysłowy udział we wszystkich rzeczach w
najbliższym otoczeniu; hamujecie wszystkie myśli, które próbują przedrzeć się z podświadomości do świadomości. To
jest naturalnie znacznie głębsza sprawa niż tylko odprężenie. Państwa świadomość musi być pusta [...], proszę
zasugerować podświadomości skoncentrowanie się na jednym wyobrażeniu i wtedy całkowicie odprężyć świadomość.
Aby opróżnić świadomość, należy pozwolić iść ciału; natomiast gdy się pozwoli iść ciału, to i trzeba pozwolić iść
świadomości ciała".
Kolejny cytat opisuje odczucia jasnowidzącej wróżki w momencie spoglądania w kryształową kulę.
Trudno jest wyrazić, jak ukazują mi się obrazy, gdy patrzę w kryształową kulę. Po pewnym czasie wpatrywania się w
jakiś punkt świetlny, mój duch staje się świadomy tego, że może mieć wizje; o ile mogę ocenić, kula wydaje się znikać w
chwili, w której przychodzi wizja, dlatego trudno mi określić, czy moje obrazy widzę rzeczywiście w krysztale czy może
tylko w przestrzeni między okiem a kulą. Gdy tylko dokładniej przyglądam się jakiemuś szczegółowi, aby go opisać
zatroskanemu widzowi kula odwraca się z jej męczącymi obrazami i obraz znika, nie chcąc się pózniej ukazać na
nowo". (Panna Angus, Journal of the Society for Psychical Research", London, April 1898).
A oto opis stanu psychicznego osób biorących udział w udanych eksperymentach percepcji pozazmysłowej.
Postrzegający musi przede wszystkim uważać, aby po wynurzeniu się obrazów nie zwiększać oczekiwań przy oglądaniu,
lecz po prostu spokojnie czekać. Powinien on oczyścić swój umysł ze wszystkich przeszkadzających wyobrażeń". (M.
Dessoir, Proceedings of the Society for Psychical Research", tom 4).
Podobne opisy znajdują się w sprawozdaniach na temat parapsychologicznych eksperymentów. Dziwnym trafem wielu
badaczy nie poświęca temu ważnemu aspektowi odpowiednio dużo uwagi. Ci, którzy to czynią, są co do tego zgodni, że
ogólnie można opisać ten stan umysłu jako stan całkowitego relaksu i pasywności, w którym umysł jest pusty i
nastawiony na odbiór jednego wyobrażenia. W zasadzie obraz, który przynosi informacje pozazmysłowej percepcji,
pojawia się samoistnie; każdy aktywny wysiłek lub zaangażowanie świadomości niszczy ten stan i pogarsza wyniki.
Ostatecznie możemy ten przelotny stan opisać jako taki, w którym ustaje normalna pobudzona aktywność umysłu
(charakteryzująca się stałym strumieniem myśli). Zanika jakiekolwiek myślenie i nie pojawia się żadne wyobrażenie w
nieruchomej świadomości. W tym stanie zablokowane są wszystkie bodzce idące od organów zmysłowych do mózgu.
Zablokowanie zwykłych bodzców otwiera prawdopodobnie drogę bodzcom pozazmysłowym.
Opisany stan (stan monoideowy, połączony z niewrażliwością na bodzce zmysłów) każe nam myśleć natychmiast o
hipnozie. W rzeczywistości hipnoza okazała się skutecznym sposobem na aktywizację pp. Naturalnie, nie oznacza to, że
aktywizacja pp jest łatwa, że wystarczy tylko zahipnotyzować człowieka, aby pobudzić jego szósty zmysł. Problem ten
jest bardziej skomplikowany. Zmieniony stan świadomości stanowi konieczny (ale wcale nie wystarczający) warunek;
potrzeba o wiele więcej dla zapewnienia zadowalającego funkcjonowania pp. Hipnoza może być zastosowana jako
instrument pomocny w rozwijaniu pp.
Mówiąc o hipnozie należy podkreślić, że to dziwne zjawisko jest często fałszywie rozumiane. Chęć wywołania sensacji
stworzyła dokoła niej aurę tajemniczości, magiczności lub niezwykłości, horroru i strachu. Całkowicie niesłusznie: stan
hipnozy nie jest czymś patologicznym, czymś czego należałoby się obawiać. W hipnozie nie ma niebezpieczeństwa jeśli
[ Pobierz całość w formacie PDF ]