[ Pobierz całość w formacie PDF ]
opartej na strzelaninach wzorcowych, właściwej przybitki oraz ładunków materiałów
wybuchowych zgodnych z przepisami jakości i ilości.
- właściwy dobór urządzeń zraszających, dla zespołów urabiających,
- właściwy dobór środków odstawy i przewozu,
- systematyczne usuwanie pyłu w miejscu jego powstania,
- pozbawianie lotności pyłu węglowego poprzez zraszanie w miejscu jego wytwarzania,
jak równie\ dodawanie do wody środków zwil\ających pozwalających zwiększyć
skuteczność zraszania.
Drugą linię obrony reprezentują środki słu\ące do zwalczania inicjału wybuchu.
Podstawowe inicjały to zapłon metanu i roboty strzałowe.
Kierunki walki z metanem są następujące:
- odpowiednio skuteczna wentylacja nie dopuszczająca do powstania niebezpiecznych
nagromadzeń metanu,
- kontrola stę\enia metanu,
- stosowanie bezpiecznego sprzętu elektrycznego nie mogącego spowodować zapalenia
metanu,
- szeroka akcja uświadamiająca, podwy\szająca skutecznie poziom wiedzy załogi
o zagro\eniu metanowym.
Trzecia linia obrony polega na stworzeniu na drodze zaistniałego ju\ wybuchu zespołu
środków przeciwdziałających. W tym celu stosuje się we wszystkich kierunkach od miejsca
ewentualnego rozwoju wybuchu strefy zabezpieczające opylane pyłem kamiennym lub
zraszane wodą.
Czwartą linię obrony stanowią zapory przeciwwybuchowe pyłowe lub wodne.
Zadaniem zapór jest przerwanie rozwijającego się wybuchu pyłu węglowego w miejscu ich
ustawienia. Pył kamienny (lub woda) z półek zapory zmieszany z obłokiem wzbitego
podmuchem pyłu węglowego tworzy na drodze wybuchu ośrodek nie wybuchowy i przerywa
płomień wybuchu.
Strefy zabezpieczające
W wyrobiskach zaliczonych do klasy A lub B zagro\enia wybuchem pyłu węglowego
utrzymuje się strefy zabezpieczające przed przeniesieniem wybuchu.
W strefach zabezpieczających zmywa się wodą lub opyla pyłem kamiennym wyrobiska
na całym ich obwodzie, łącznie z obudową, na długości co najmniej 200 m od miejsc
mo\liwego zapoczątkowania wybuchu pyłu węglowego. Pył kopalniany usuwa się z maszyn
i urządzeń znajdujących się w wyrobisku w strefie zabezpieczającej.
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
39
W polach metanowych dodatkowo utrzymuje się strefy zabezpieczające:
- na całej długości wyrobiska przewietrzanego za pomocą lutniociągu,
- w wyrobiskach zaliczonych do pomieszczeń c niebezpieczeństwa wybuchu metanu na
odcinkach z zainstalowanymi kablami lub przewodami elektroenergetycznymi.
W wyrobisku, we wszystkich kierunkach od miejsc zabudowy rozdzielni, stacji
transformatorowych, prostowników i styczników utrzymuje się strefy zabezpieczające na
długości co najmniej 25 m, a od miejsc połączeń kabli wykonanych za pomocą muf
skorupowych metalowych w sieciach o napięciu powy\ej 230 V prądu przemiennego na
długości co najmniej 5 m we wszystkich kierunkach od tych połączeń.
W wyrobiskach korytarzowych, w pokładzie zaliczonym do IV kategorii zagro\enia
metanowego, zawartość części niepalnych stałych w pyle kopalnianym poza strefami
zabezpieczającymi powinna wynosić co najmniej 50%.
Zapory przeciwwybuchowe
W wyrobiskach zaliczonych do klasy B zagro\enia wybuchem pyłu węglowego stosuje
się zapory przeciwwybuchowe.
Główne zapory przeciwwybuchowe buduje się na wlocie i wylocie ka\dego rejonu
wentylacyjnego oraz we wszystkich wyrobiskach łączących rejony wentylacyjne.
Pomocnicze zapory przeciwwybuchowe buduje się wewnątrz rejonów wentylacyjnych,
w odległości od 60 do 200 m od miejsc mo\liwego zapoczątkowania wybuchu pyłu
węglowego.
W uzasadnionych okolicznościach odległość ta mo\e być zmniejszona do 40 m lub
zwiększona do 200 m, na warunkach ustalonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego,
z tym, \e strefę zabezpieczającą wykonaną przez opylanie pyłem kamiennym lub zmywanie
wodą przedłu\a się do miejsca wykonania zapory.
Pomocniczymi zaporami przeciwwybuchowymi ponadto zabezpiecza się:
1. przodek wyrobiska wybierkowego,
2. przodek wyrobiska korytarzowego
[ Pobierz całość w formacie PDF ]