[ Pobierz całość w formacie PDF ]
– dar wiary. Z tym darem mogłam wyjść z pozycji, w której byłam i czekać, aby Bóg umieścił mnie w
miejscu, w którym On chciał.
Przez kolejne miesiące, każdy dzień był przygodą, gdy uczyłam się słuchać Bożego głosu i
działać w posłuszeństwie. On nauczył mnie elastyczności, aby zmienić kierunek w odpowiedzi na
Ducha Świętego. On dał mi swoją miłość, płynącą we mnie i przeze mnie na innych.
Moja nowa praca jako administrator do spraw tworzenia nowych miejsc pracy w stanie
Maryland, wymagała częstych wyjazdów, a mój samochód stał się poruszającą się świątynią. Do tej
pory, kiedy wchodzę do samochodu, moim pierwszym pragnieniem jest śpiew. Pan dał mi głos do
uwielbiania Go i wypełnił moje serce pieśnią. Śpiewałam w Duchu i śpiewałam ze zrozumieniem.
Modliłam się w Duchu, ale też modliłam się ze zrozumieniem.
Moja relacja z Jezusem była bardziej rzeczywista niż moje ziemskie relacje. Codziennie Go
szukałam, a On nigdy nie kazał mi na siebie czekać. Radość jedności z Nim była większa niż
jakakolwiek ziemska emocja, tak że nawet nie potrafię tego opisać. Przypuszczam, że mógłbyś
powiedzieć, że był to czas zalecania się do mojego niebiańskiego Oblubieńca, przedsmak
prawdziwego miesiąca miodowego, który zacznie się od uczty weselnej Baranka.
Gdy relacja stawała się coraz głębsza i uczyłam się rozpoznawać Jego głos coraz bardziej,
odpowiadając natychmiast na Jego wskazówki, Jezus poprowadził mnie do modlitwy wstawienniczej.
Zaczęłam mówić Mu bardzo naturalnie o ludziach i sytuacjach, które martwiły mnie, a On pokazywał
mi, jak się modlić. Z początku byłam zaskoczona jasnymi odpowiedziami na modlitwę; następnie
zdałam sobie sprawę, że sprawia Mu przyjemność odpowiadanie na modlitwy osoby, która spełnia
Jego warunki.
Kiedy rozkoszowałam się Panem, jak wspomina autor Psalmu 37,4, On wypełniał mnie coraz
bardziej i bardziej sobą. Zaspokajał również moje potrzeby przez ludzi: dał mi dojrzałe chrześcijańskie
pary jako przyjaciół; inne niezamężne kobiety, z którymi mogłam się modlić; młodych mężczyzn jako
przyjaciół, aby zapewnić męski punkt widzenia bez emocjonalnego zaangażowania czy
kompromisów; pastora z prawdziwie pasterskim sercem; namaszczonych nauczycieli (jednym z nich
był Derek Prince) przez książki, kasety i konferencje. Moje życie było wypełnione.
Później w 1974 roku podczas mojego pierwszego pobytu w Jerozolimie, Bóg powołał mnie do
Izraela. Brzemię Izraela przyszło podczas pierwszego czytania Biblii, kiedy czytałam Księgę Izajasza i
Jeremiasza. W tym momencie zrozumiałam narodzenie się państwa Izrael, i zaczęłam modlić się
każdego dnia do Boga o odbudowanie Jeruzalemu i uczynienie go sławnym na ziemi (Iz 62,6-7).
Wojna Yom Kippur w 1973 roku rozdarła moje serce. Chciałam zrobić coś więcej niż tylko się
modlić, chciałam pomóc.
Ciągle jednak byłam nieprzygotowana, gdy Bóg wyraźnie do mnie przemówił, abym zostawiła
za sobą wszystko i przeniosła się do Izraela. Pamiętając noc w 1971 roku, kiedy Mu się poddałam,
wiedziałam, że On będzie mną kierował tak długo, jak będę posłuszna temu, co rozumiem. Myślałam,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]