[ Pobierz całość w formacie PDF ]
terazniejszego i kwestii wa\nych tu i teraz. Dalekowzroczność mo\e być tak\e rodzajem
patrzenia poprzez filtr lęku. Uwaga dalekowzrocznych jest kierowana w przyszłość i na
zewnątrz.
Wadę dalekowzroczności mo\na podzielić na dwa rodzaje: Hipero-pia, która występuje
u młodych ludzi i trwa do póznej starości, oraz presbiopia inaczej zwana starczowzrocznością,
występującą i ujawniającą się u ludzi po czterdziestce, a nawet pózniej.
Zgodnie z doświadczeniami i pozytywnymi wynikami stosowania sztuki świadomego
widzenia przez dr Batesa i jego następców mo\na stwierdzić, \e wszystkie formy
dalekowzroczności mo\na częściowo, lub całkowicie doprowadzić do stanu normalnego
widzenia.
O tym jak bardzo wady wzroku mogą wpływać na cały organizm człowieka, niech
świadczy fakt, \e hiperopia (dałekowzroczność) bardzo często wywołuje złe samopoczucie i
bóle w okolicy skroniowej, zaś gdy jest połączona z chocia\by minimalnym zezem rozbie\nym
np. w jednym oku, staje się przyczyną bólów i zawrotów głowy oraz nudno-ści. Sztuczne
soczewki i lekarstwa mogą czasami zmniejszyć powy\sze dolegliwości, ale notowane są
przypadki wieloletniego występowania wymienionych objawów, które zostały usunięte
dopiero wraz z przyczyną tzn. po skutecznym zastosowaniu metody reedukacji wzroku dr
Batesa.
Presbiopia, czyli starczowzroczność jak sama nazwa wskazuje, zwykło się uwa\ać za
jeden ze skutków ubocznych ogólnego starzenia się organizmu i postępującego pogorszenia się
funkcjonowania wszystkich organów człowieka. Z drugiej strony rzecz ujmując, \yje znaczna
liczba osób w podeszłym wieku, które nie zgłaszając potrzeby noszenia okularów, przeczą tezie
nieuchronnego pogarszania się wzroku, wraz z postępującym wiekiem. Jakkolwiek trudno
zaprzeczyć tezie, \e w podeszłym wieku następuje w mniejszym, lub większym stopniu
utwardzenie się i zmętnienie soczewki oka, jak równie\ pogorszenie stanu mięśni gałki ocznej,
to nale\y stwierdzić, \e techniki metody dr Batesa stanowią skuteczne antidotum, na te
niekorzystne zmiany.
W reedukacji stanu dalekowzroczności, w tym przypadku hipero-pii, pomocne są
wszystkie techniki i ćwiczenia, które wprowadzają oczy i umysł w stan dynamicznego relaksu,
a więc: zasłanianie, bujanie, ćwiczenia zwiększające ruchliwość wzroku, ćwiczenie błysku"
na bliską odległość.
Do tych wymienionych i opisywanych ju\ ćwiczeń konieczne jest dołączenie ćwiczeń
w wyobrazni, oraz technik usprawniających refrakcję i focusing" (czyli centralną fiksację).
Techniki usprawniające refrakcję są analogiczne do tych, które zostały opisane w
rozdziale o krótkowzroczności, tylko jakby odwrócone" w drugą stronę.
Na przykład: spoglądamy na du\y kalendarz" z du\ej odległości, tak \e jest wyraznie
widoczny, a następnie przerzucamy spojrzenie na mały kalendarzyk trzymany na granicy
nieostrego widzenia. Oczywiście w obu przypadkach chodzi o odnalezienie tej samej cyfry.
Większość ćwiczeń z kalendarzem opisanych w rozdziałach o usprawnieniu ruchu oka, oraz o
krótkowzroczności mo\na wykonywać z powodzeniem, z tym, \e te dotyczące
krótkowzroczności nale\y niejako przestawić o 180 stopni dla potrzeb dalekowidza.
Jak nale\y przestawiać ćwiczenia przedstawię na pierwszym przykładzie ćwiczenia
wyobrazni. Tak jak krótkowidz, stojący na wyobra\onym wiadukcie kolejowym obserwował
oddalające się po niekończącym się torze pociągi, znikające za horyzontem, tak dalekowidz
powinien obserwować nadje\d\ający i zbli\ający się do niego z bardzo daleka pociąg, który w
miarę jak się przybli\a ujawnia coraz więcej szczegółów, włącznie z tymi najdrobniejszymi. Na
przykład: jednym ze szczegółów mo\e być coraz wyrazniej i bli\ej widoczny reflektor pociągu,
który najpierw jest białą (nie zapaloną) plamką, pózniej daje się w nim wyró\nić metalowe
obramowanie i płaskie okrągłe szkło, pózniej mo\na dostrzec za szkłem \arówkę, a w tej
\arówce wyró\nić druciki podtrzymywane przez bardziej sztywne pręciki. I tak dalej, ze
wszystkimi dostrzegalnymi elementami. Wa\ne, \eby pociąg się zbli\ał, a w miarę jego
zbli\ania się nie zmniejszała się ostrość i wyrazistość widzenia".
Sposób widzenia dalekowidza powoduje, \e czytany przez niego tekst, sprawia
wra\enie szarego i niewyraznego. W wyniku stosowania podstawowych metod sztuki
świadomego widzenia takich jak zasłanianie, słoneczne kąpiele, bujanie, ćwiczenia
usprawniające ruchomość wzroku, w sposób pośredni ten stan rzeczy ulega zmianie.
Na poprawę tej wady w sposób bezpośredni wpływamy poprzez zastosowanie technik
ćwiczenia w pamięci i w wyobrazni.
Metoda pracy z kalendarzami" dalekowidza powinna wyglądać następująco:
Wybierz jedną z du\ych cyfr, lub liter du\ego kalendarza, zamknij oczy i rozluznij się.
Zwróć uwagę na intensywność czerni druku i zauwa\, \e ten sam kolor, z taką samą
intensywnością, został zastosowany przy druku małego kalendarza", które są widzialne jako
szare i niewyrazne.
Teraz wyobraz sobie którąś z małych liter, lub cyfr, małego kalendarza" i postaw na
szczycie tej dotychczasowo szarej literki (lub cyferki) czarną kropkę, na dole tego znaku
umieść taką samą, a mo\e (jeśli to mo\liwe) jeszcze czarniejszą kropkę. Przejedz swoim
wewnętrznym okiem wyobrazni po tej literce z góry na dół i z dołu do góry kilkakrotnie.
Czarne kropki na dole i na górze powinny rozmazywać się po kształcie litery, powodując jej
coraz głębsze zaczernienie. Po pewnym czasie mała literka (cyferka) w wyobrazni powinna być
wyraznie widoczna, przekształcić się z szarej i rozmazanej w kontrastujący z białym tłem
czarny symbol, przy nie zmienianiu swej wielkości.
To ćwiczenie w wyobrazni spróbuj powtórzyć w rzeczywistości z jedną z literek, lub
cyfr małego kalendarza". Być mo\e będziesz widział wyraznie tylko przez krótki moment, po
czym widok cyfry ulegnie ponownemu rozmazaniu. Wtedy powtórz ćwiczenie w pamięci i
wyobrazni.
wicz 10-20 razy.
Następne ćwiczenie jest w pewnym sensie odwrotnością poprzedniego i polega na
wyobra\eniu białej przestrzeni, która pozostaje pomiędzy czarno odwzorowanymi formami
liter.
Spróbuj na chwilę, w wyobrazni skoncentrować się na czerni liter, czy cyferek małego
kalendarza", następnie przerzuć wzrok twojej wyobrazni na białą przestrzeń, która znajduje
się wewnątrz litery, czy cyfry, a tak\e zaobserwuj białe tło pomiędzy, oraz pod i ponad literami.
Staraj się wyobrazić te białe przestrzenie jako coraz bielsze i coraz jaśniejsze. Bielsze ni\ mogą
być w rzeczywistości.
Po krótkiej koncentracji na efekcie pogłębionego dostrzegania bieli tła pomiędzy i
wewnątrz liter, otwórz oczy i kontynuuj ćwiczenie postrzegania białego tła na małym
kalendarzu" pomiędzy, wewnątrz, ponad i pod cyframi, czy literami.
Zauwa\, czy podczas tego ćwiczenia pogłębiła się automatycznie czerń niejako
pomijanych liter i cyfr, oraz czy dostrzegasz kontrast na granicy czarnego druku i białego tła.
wiczenia polegające na dostosowywaniu umysłu i oczu do zmiany refrakcji,
ogniskowej przy oglądaniu przedmiotów z bliskiej i dalekiej odległości są przydatne i
po\yteczne zarówno dla krótko- jak i dla dalekowidzów i zostały opisane w poprzedniej części
poświęconej ćwiczeniom na krótkowzroczność.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]